سناریوی تله فیلم 90 دقیقه ای با عنوان نفر هفتم

مکان و زمان نامعلوم:

تصویر سیاه است و در تاریکی چند سایه را به زحمت تشخیص می دهیم.

صدای یک جوان: (تسخر می زند) هه! (با صدایی از ته حلق طوری که انگار می ترسد بلند حرف بزند) فرض کن یه هواپیمای مسافری دچار نقص فنی شده. هواپیما روی دریاست. چیزی به مقصد نمونده ولی هر لحظه ممکنه هواپیما سقوط کنه. خلبان اعلام میکنه که هواپیما سنگینه. همه به تکاپو می افتن. پرسنل بدون توجه به اعتراض مسافرا قسمت بار رو مریزن تو دریا. چمدونا، سوغاتیا، ...همّه چی. خلبان تو بلندگو میگه که فایده نداره. مسافرا هر چی دارن میدن دست خدمه که زنده بمونن. بازم فایده نداره. حالا فرض کن خلبان اعلام کنه واسه اینکه به مقصد برسن باید یه نفرو بندازن تو دریا. فقط یه نفر. اگه تو توی این هواپیما باشی چه تصمیمی میگیری؟ چی به ذهنت میرسه؟ پیرترین؟ فقیرترین؟ یه مسافر معلول یا اینکه ترجیح میدی خودت داوطلب بشی؟ کی دوس داره جواب بده.

سکوتی سنگین حکمفرما می شود.

 فندکی روشن می شود و در نمایی ضد نور بعضی ها را می بینیم. یک اتاقک تنگ و تاریک را می شود تشخیص داد. سیگاری روشن است و باقی تاریکی محض.

.....................